این شعر و که نمیدونم اسمشو بذارم عاشقانه.بذارم طنز.بذارم... درهرحال تقدیم به ویتامینه "گل سنگ"با مدیریت دوست خوبم حسین مطیعی.پاتوق بنده گل سنگ پای محبت در سرای ما شده لنگ معجونی از احساس میخواهد دل تنگ از عشق ورزیدن فقط نیرنگ دیدیم یک جام لبریز از صداقت کن هماهنگ پای حساب من بنوشد هرکسی خواست یک جرعه، نه ،آنقدر تا اینکه شود منگ شیرین تر از نام عسل،قدری قوی تر ازتخم بلدرچینٍ محصول "تلاونگ" ...آرام میگیرد فقط سوز دل من با بستنی زعفرانی "گل سنگ" سپاس آغوش تو... در پهنه ی آغوش تو گرم است ، شب سرد بی تو به خدا خسته ام و پیکری از درد وقتی که نباشی دلم آواره ترین است آغوش تو تنها همه آرامش این مرد سپاس دیابت ای اشک سرازیر تو آغاز وضوها یک آه شده مرهم اعماق گلوها چشمان تو چون برکه ای آرام و سبکبال انگار فراهم شده آرامش قوها در پهنه ی آغوش تو گرم است شب سرد بی تو به سرم ریخته آوار پتوها لبهای تو شد عامل بیماری قندم بیهوده به من گفت طبیبم که بگو : ها !! با شعر دوباره شده ام مست ، کجایی ؟ " تَمَّت غزلی واعطشا هاتِ صَبوحا " سپاس
| قالب جدید وبلاگ پیچک دات نت |
